تأثیر زیارت بر ابعاد مثبت و منفی احساس تنهایی دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر زیارت بر ابعاد مثبت و منفی احساس تنهایی دانشجویان انجام گردید. به این منظور 389 دانشجو در دو گروه دانشجویان زائر (گروه آزمایش شامل60 مرد و 151 زن) و دانشجویان غیرزائر (گروه کنترل شامل 59 مرد و 119 زن) از سه دانشگاه شهر تهران، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه احساس تنهایی ایرانی (ilq)، پرسش نامه احساس تنهایی معنوی ـ مذهبی (s-rlq) و مقیاس جهت گیری مذهبی بود. نتایج پژوهش به تفکیک هر یک از خرده مقیاس ها و با توجه به نقش تعدیل کنندگی جهت گیری مذهبی و جنس، از طریق روش تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که زیارت (به طور خاص زیارت امام رضا(ع)) به عنوان یک رفتار دینی، از طریق برقراری پیوند های عاطفی و معنوی میان زائران و اولیاء الهی، در افرادی که جهت گیری مذهبی پایین تری داشتند، موجب کاهش ابعاد منفی احساس تنهایی گردید. به علاوه زیارت در سطوح بالای جهت گیری مذهبی، موجب افزایش بعد مثبت تنهایی در زنان و کاهش آن در مردان شد.